هوش مصنوعی و جایگاه آن در ایران،
ضعف دانش اساتید دندانپزشكی كشور در حوزه هوش مصنوعی، انتقاد از جدایی دانشكده های دندانپزشكی و فنی
به گزارش دانلود فایل عضو هیات علمی دانشگاه شاهد با اشاره به اینكه بحث هوش مصنوعی سال هاست مطرح گردیده است، اظهار داشت: دانش اساتید دانشگاهی درمورد هوش مصنوعی در دندانپزشكی نسبت به دیگر رشته ها ضعیف است و در این رشته گسترش زیادی نداشته است.
علیرضا كشواد در گفت و گو با ایسنا، اظهار نمود: تعداد معدودی پایان نامه در دانشكده دندانپزشكی پیدا می شود كه مربوط به هوش مصنوعی باشد، اكثراً دانشجوها تمایل دارند موضوعاتی را برای پایان نامه انتخاب كنند كه استادان زیادی در آن رشته متبحر باشند، وقتی هوش مصنوعی و دندانپزشكی دیجیتالی گسترش پیدا نكرده و آموزش داده نشده، بطور قطع دانشجو هم برای انجام پروژه به سمت آن حركت نمی كند، پس برای كمك كردن به دانشجوها ابتدا باید اساتید آموزش ببینند.
او همینطور افزود: در دانشكده های دندانپزشكی اقبالی نیست كه دانشجوها برای پژوهش هوش مصنوعی را انتخاب كنند. دانشجویان چون می دانند به مشكل بر می خورند، معمولاً می كوشند رساله های دكتری خودرا طوری تعیین كنند كه ابزار و وسایل آن در دانشگاه خودشان وجود داشته باشد.
دكتر كشواد با اشاره به اینكه در دانشكده های دندانپزشكی برتر دنیا، از نرم افزارهای تشخیصی و هوش مصنوعی به وفور استفاده می شود، اظهار داشت: ساختار دانشكده های دندانپزشكی ایران بجای آنكه به صورت نرم افزاری اداره شود، بیشتر به صورت درمانگاهی و درمانی است.
وی معتقد می باشد كه هدف اصلی دانشكده ها درمان بیمار است و چون تا حدی گرفتار مسائل حقوقی و اقتصادی درمان بیمار هستند، به مسائل آموزشی كمتر می پردازند.
دكتر كشواد در ارتباط با مزایای استفاده از هوش مصنوعی در آموزش دندانپزشكی اظهار داشت: یكی از بارزترین استفاده های هوش مصنوعی در كشورهای پیشرفته كار كردن با مانكن های هوشمند پیش از كار كردن با بیمار در بخش پیش كلینیك (pre clinic) است.
ایشان سپس به تشریح این مانكن ها پرداخت و اظهار داشت: این مانكن ها برای دانشجو شرایط واقعی دهان را ایجاد می كنند، زمانی كه دندانپزشك توربین را وارد دهان این مانكن های هوشمند می كند، تصویر دندانی كه تراشیده می شود و اشكالاتی كه امكان دارد به وجود آید را روی مانیتور می بیند، در اروپا دانشجویان با واقعیت مجازی (Virtual reality) كار می كنند. وقتی كیفیت آموزش این قدر بالا باشد و آزمون و خطا روی مانكن صورت گیرد، طبیعتاً لطمه رساندن به بیمار در كلینیك ها به شدت كاسته می شود، این درحالیست كه دانشجویان ما با ماكت دستی كار می كنند، دوربین و مانیتور و شرایط دیجیتالی در كار نیست.
دكتر كشواد معتقد می باشد حتی در كنگره های دندانپزشكی "پزشكی دیجیتال" (digital dentistry) بیشتر به بحث طراحی روكش ها به صورت دیجیتالی می پردازند و بسیار كم از هوش مصنوعی در دندانپزشكی استفاده می شود.
پیشنهاد این استاد دانشگاه برای بسط دادن هوش مصنوعی در دانشكده های دندانپزشكی، تعریف بودجه مشخصی برای بسط "دندانپزشكی دیجیتال" (digital dentistry) است كه هوش مصنوعی را نیز در بر می گیرد؛ برای اینكه این كار نیاز به كاربر و حقوق و همین طور نرم افزاهایی دارد تا در سیستم دانشكده نصب شوند و به هیات علمی دانشگاه ها آموزش داده شوند؛ در واقع همه اقدامات به مسائل اقتصادی بر می گردد، زمانی كه بودجه نباشد، هر چه گفته شود، بی فایده خواهد بود.
در ادامه دكتر كشوات یكی از دلایلی كه دندانپزشكی ایران از دنیا فاصله گرفته است را ارتباط كم بین دانشكده های فنی و دندانپزشكی و همین طور وارد نشدن بحث های جدید دیجیتالی و هوش مصنوعی دانست.
وی افزود: به سبب جدا شدن دانشكده های دندانپزشكی از دیگر دانشكده ها، همكاری روتین و ممتد بین دانشگاه ها وجود ندارد؛ اعضای هیات علمی ای هستند كه در چارچوب طرح های پژوهشی با دانشكده های فنی كار كند، ولی باید طرح پژهشی ثبت گردد و بودجه به آنها اختصاص بدهند؛ چونكه تا بودجه نباشد، ارتباط برقرار نمی گردد.
منبع: دانلود فایل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب